Wprowadzenie
Stabilizacja gruntu ? proces odnoszący się do zmian właściwości gleby, w celu poprawy jej nośności oraz odporności na nawilgacanie lub zamarzanie. Stabilizacja gruntu poprawia nośność gruntów poprzez wymieszanie gleby rodzimej wraz ze spoiwami (cement, wapno, popioły lotne) lub dodatkami (Geosta, Roadbond EN-1). Metoda ta pozwala na uzyskanie warstwy grubości do 50cm spełniającej wymagania wytrzymałościowe zgodne z normami i specyfikacjami technicznymi.
Przewagą stabilizacji ,,in situ” nad tradycyjną wymianą gruntów są głównie niskie koszty, krótszy czas realizacji, otrzymanie względnie dużej wytrzymałość i nośność.
Zalety
Zmniejszenie kosztów wykonania podbudowy
Skrócenie czasu realizacji
Wykorzystanie materiału miejscowego
Zmniejszenie zaangażowania zasobów maszynowych i ludzkich
Zmniejszenie ilości warstw podbudów i warstw bitumicznych
Uzyskanie względnie dużej nośności i wytrzymałości podłoża
Wady
Ryzyko wystąpienia spękań podbudowy
Zwiększenie nacisku na pielęgnacje podłoża